چگونه همسر کاهل نمازم را درمان و علاقمند به نمازکنم؟

سلام همسرم درنمازش کاهلی و سستی می کند، چگونه اورا درمان کنم تا نسبت به نمازش علاقمند شود؟

پاسخ:
برای درمان کاهلی و سستی همسرتان به نماز به مطالب زير توجه كنيد وسپس اورا با این موارد آشنا کنید و یا به اوتذکر دهید تا متوجه مشکل خویش گردد:
1. دغدغه و نگراني و ناراحتي شما در مورد سستي و كوتاهي همسرتان در امر نماز بيانگر احساس تعهد و وجود روح تدين در شما است و اين امري مثبت و مطلوب و قابل تقدير است.
2. بايد ريشه يابي كنيد و ببينيد چه عاملي باعث شده نسبت به نماز سستي می كند و بعد در صدد جبران بر آييد. عوامل مختلفي باعث مي شود كه يك جوان نسبت به عبادت خدا بي توجه شود. نماز رابطه انسان با خداوند است و انسان بدون خداوند احساس تنهايي مي كند و هيچ قدرت و آرامشي در زندگي ندارد.
3. عوامل سستي در نماز:
سستي نسبت به نماز عوامل متعدد و فراوني دارد كه به مهم ترين آنها اشاره مي شود :
1- عدم معرفت نسبت به خالق يكتا و حقيقت نماز باعث مي شود توجّه به نماز در ما كمتر شود. مهمترين مشكل ما با نماز اينست كه خود را نيازمند به نماز خواندن، نمي دانيم بلكه تنها به چشم يك تكليف به آن نگاه مي كنيم ؛ تكليف هم همانطور كه از لفظ آن معلوم است يعني كاري كه با مشقت و سختي انجام پذيرد. همه ي اينها به اين خاطر است كه نسبت به خالق خويش، معرفت صحيحي نداشته و از اسرار نماز آگاه نيستيم. اگر پي به عظمت خداي يكتا ببريم و بدانيم كه او معشوق هستي است و نماز عشق بازي با اين معشوق است و او با همه عظمت خود به ما اجازه داده كه به ديدارش برويم، آيا در انجام آن كوتاهي خواهيم كرد؟
انبياء الهي و اولياء خدا چون عظمت حق تعالي را درك كرده بودند نماز را نور چشم خود مي دانستند
در محجة البيضاء آمده است كه خداوند فرمود : «يا داود : اگر آنان كه روي از من گردانيده اند مي دانستند انتظار و شوق مرا به ترك معصيتشان و مدارايم را با ايشان، هر آينه از شوق، جان مي باختند و در اثر محبت و عشق، بند بندشان از هم مي گسست.»

2- از مهم ترين عوامل بي توجهي به نماز و سستي در آن گناه است. حضرت حق (جل و علا) دستور فرمودند كه با شيطان طرح دوستي نريزيد و از دستورات او پيروي نكنيد؛ چرا كه مطيع شيطان، از خدا اطاعت نمي كند. وقتي انسان، آلوده ي به گناه مي شود يا اصلا به سمت نماز و نيايش با خدا نمي رود و يا از نماز و عبادت خويش حظ و بهره اي نخواهد برد. بطور طبيعي هر فردي به چيزي گرايش دارد كه از آن لذت مي برد! بنابراين چون فرد گناهكار از نمازش لذت نمي برد ممكن است كم كم نماز را ترك كند و شيطان را به هدفش برساند.
3- گرايش به سمت دنيا درست در مقابل گرايش به سمت خدا است. به هر مقدار كه انسان به سمت دنيا مي رود از خدا دور مي گردد و برعكس. بنابراين بايد توجه كرد كه حب افسار گسيخته به دنيا و علاقه ي قلبي به تمايلات نفساني، ريشه ي همه ي خطاها و گناهان است و در اثر اين محبت است كه انواع گناهان از انسان سر خواهد زد و حتي در نماز هم، تمام توجه كسي كه محب دنيا است، به سمت دنيا و منابع آن خواهد بود و در نتيجه لذتي از نماز نمي برد و كم كم كاهل نماز شده و چه بسا نماز را ترك كند و به خسران ابدي گرفتار شود.... .

مشاور خانواده و مذهبی...